Σουτίν, Χάιμ

(Soutine). Ζωγράφος ρωσικής καταγωγής (Σμίλοβιτς, Μινσκ 1894 - Παρίσι 1943). Μεταξύ των Ευρωπαίων εξπρεσιονιστών, διακρίνεται για το σφρίγος της φαντασίας με το οποίο μεταμορφώνει ποιητικά ακόμα και τα πιο πεζά θέματα της πραγματικότητας (ας θυμηθούμε π.χ. τα διαμελισμένα βόδια και τα κοτόπουλα με τα στραβά πόδια και τα ορθάνοιχτα φτερά). Γεννημένος στις Βαλτικές χώρες, φοίτησε αρχικά στην Ακαδημία της Βίλνας, απ’ όπου το 1913 έφτασε στο Παρίσι και συνδέθηκε αμέσως με στενή φιλία με τον Μοντιλιάνι. Αφού έμεινε αρκετό καιρό στο Σερέ, η μεγαλοφυΐα του αποκαλύφτηκε αιφνιδιαστικά με μια δραματική αποσύνθεση της χρωματικής ύλης: έτσι γεννήθηκαν εκείνα τα τοπία που φαίνονται παραμορφωμένα από την καταιγίδα, με τα δέντρα που γέρνουν κάτω από εφιαλτικούς ουρανούς. Ακόμα και οι ανθρώπινοι τύποι του (Ο Ζαχαροπλάστης, 1920-22, Το παιδί του χορού, 1928) καθρεφτίζουν την απέραντη θλίψη και το βαρύ αισθησιασμό που, παρά την επιτυχία που ήλθε γρήγορα με το ενδιαφέρον του Ελί Φορ, απομόνωσαν αλύπητα τον καλλιτέχνη. Χάιμ Σουτίν: «Κορίτσι στο φράχτη» (1935-1936). (Ιδιωτική συλλογή).